„Niegrzeczne” dzieci

Warto przeczytać
Nowość
Ocena:
  • Obecnie 5 na 5 gwiazdek.
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
5

Dziękujemy za głos!

Już oceniałeś tą stronę, możesz oddać głos tylko raz!

Twoja ocena została zmieniona, dziękujemy za oddany głos!

Zaloguj się lub utwórz nowe konto aby ocenić tą stronę.

fot. pixabay, mcconnmama;

„Niegrzeczne” – tak się kiedyś mówiło o dzieciach, którym trudno było dłużej usiedzieć w jednym miejscu. Dziś wiemy, że ADHD to zaburzenie, a George J. DuPaul i Lee Kern pokazują, że wczesne wykrycie pozwala na redukowanie negatywnych zachowań powiązanych z ADHD.

Przyjęło się, że zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami uwagi, znany szerzej jako ADHD, to głównie problem dzieci w wieku szkolnym. I nic dziwnego, ponieważ to w szkolnej ławce ujawnia się najwięcej objawów tej choroby. Wtedy też podejmuje się bardzo radykalne środki jej leczenia, w tym farmakologiczne. Dzieci są wyrzucane z kolejnych szkół, a rodzice zbliżają się do granic wytrzymałości. Autorzy Małych dzieci z ADHD skupiają się na wczesnym wykrywaniu ADHD, terapii behawioralnej i sposobach wspierania rodzin, w których wychowują się „niegrzeczne” dzieci.

Model wczesnej interwencji

Z ADHD, jak z każdą chorobą – im wcześniej wykryta, tym łatwiej i skuteczniej możną ja leczyć, dlatego tak ważna jest wczesna interwencja. Może ona zapobiec wielu negatywnym następstwom choroby, jak odrzucenie społeczne i niepowodzenia szkolne oraz uchronić dziecko przed leczeniem farmakologicznym. Model wczesnej interwencji powinien być wdrożony już przy pierwszych objawach problemu, zanim dziecko utrwali negatywne zachowania. Ważne również, by terapię zastosować w różnych warunkach: zarówno w środowisku domowym, jak i przedszkolnym.

Strategia interwencji behawioralnej w domu

Bycie rodzicem dziecka z ADHD to więcej niż pełen etat, ale zaangażowanie wszystkich członków rodziny w terapię domową zwiększa szanse na skuteczne wyeliminowanie negatywnych zachowań u małych dzieci. To rodzice mają największy wpływ na małe dzieci, ale skuteczność tego wpływu z wiekiem maleje na rzecz wpływu rówieśników. George DuPaul i Lee Kern dowodzą także, że na wczesną interwencję w środowisku domowym ok. 40% dzieci odpowiada poprawą zachowania. Autorzy wyróżniają trzy poziomy interwencji domowej: szkolenie dla rodziców, coaching w środowisku domowym i interwencję opartą na diagnozie. Wdrożenie strategii behawioralnej przez rodziców ma podstawowe znaczenie dla skuteczności terapii, ale ważne są tu konsekwencja i wytrwałość.

Strategia interwencji behawioralnej w przedszkolu

Przedszkole to dla małych dzieci najczęściej pierwsze miejsce, w który stykają się z rówieśnikami (jako grupą) oraz ze społecznością inną niż rodzinna, dlatego kontakt ten jest bardzo ważny dla ich rozwoju. To w przedszkolu kształtują się pierwsze umiejętności społeczne dzieci. Przed opiekunami i wychowawcami przedszkolnymi stają jednak coraz trudniejsze wyzwania, ponieważ coraz więcej dzieci ma problemy z funkcjonowaniem w grupie i wykazuje zachowania charakterystyczne dla ADHD. Modyfikacja zachowań w przedszkolu to profilaktyka, która może zapewnić dzieciom lepszy start w szkole i zahamować rozwijanie się negatywnych zachowań. Autorzy Małych dzieci z ADHD, podobnie jak w przypadku interwencji domowej, wskazują na trzy poziomy wsparcia: interwencja na szczeblu klasy lub placówki, nauka umiejętności w małych grupach, interwencja oparta na diagnozie. Według George’a DuPaula i Lee Kern, wczesna interwencja w przedszkolu powinna obejmować wszystkie dzieci. Uniwersalny program pozwala w tym przypadku wyłonić te z dzieci, które wymagają dodatkowego wsparcia, a dla innych stanowi wystarczającą terapię. W tej części publikacji badacze opisują metody działania prewencyjnego i prezentują przykłady ich zastosowania.

Wspieranie rodzin

Autorzy Małych dzieci z ADHD podkreślają, że w centrum proponowanej przez nich terapii stoi nie samo dziecko, ale cała rodzina. Stres rodzinny często bowiem uniemożliwia prawidłową interakcję między rodzicami a dziećmi. A właśnie od prawidłowego przebiegu tej interakcji zależy efekt terapii behawioralnej proponowanej przez George’a DuPaula i Lee Kern. Badacze zalecają terapeutom model partnerski w pracy z rodzicami i wskazują na metody budowania takiej współpracy oraz jej pozytywne skutki dla przebiegu terapii.

George DuPaul i Lee Kern podkreślają, że interwencja behawioralna w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym zapobiega rozwijaniu się dalszych problemów z zachowaniem. Autorzy opracowali program interwencyjny, który obejmuje najbardziej znaczące dla małych dzieci środowiska i podpowiadają, jak radzić sobie z „niegrzecznymi” dziećmi tak, by pomóc im prawidłowo się rozwijać. Małe dzieci z ADHD to przede wszystkim praktyka poparta badaniami empirycznymi.

Przeczytaj także

Polecane wydarzenia

Polecane recenzje