Pochwała przyjaźni - medytacje z Michałem Hererem

Nowość
Ocena:
  • Obecnie 0 na 5 gwiazdek.
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
0

Dziękujemy za głos!

Już oceniałeś tą stronę, możesz oddać głos tylko raz!

Twoja ocena została zmieniona, dziękujemy za oddany głos!

Zaloguj się lub utwórz nowe konto aby ocenić tą stronę.

Pochwała przyjaźni - medytacje z Michałem Hererem

Zapraszamy na spotkanie z dr hab. Michałem Hererem, Laureatem IV edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi
Udział wezmą prof. Andrzej Leder i dr Ewa Majewska. 
Michał Herer o swoim eseju "Pochwała przyjaźni":
W "Pochwale przyjaźni" zostaje postawiona pewna hipoteza na temat kondycji człowieka w świecie późnej nowoczesności albo późnego kapitalizmu. Kondycja ta jest nędzna między innymi – a może przede wszystkim – z powodu dominacji dwóch podstawowych form wspólnego życia: rodziny i narodu. Nie tworzą one realnej przeciwwagi dla rynkowej logiki konkurencji, dla kultury egoizmu i eksploatacji. Pozwalają raczej eksploatować wszystko i wszystkich poza obrębem własnej wspólnoty rodzinnej czy narodowej. Dopóki rządzi amoralny familizm i narodowy (bądź, ostatnio, „kulturowy” czy „cywilizacyjny”) egoizm – i to rządzi tym bardziej bezwzględnie, im więcej mówi się o kryzysie rodziny i zmierzchu państwa narodowego – dopóty podstawy panującego (powiedzmy: neoliberalnego) porządku są niezagrożone. Zagrozić mogą im natomiast eksperymenty z nowymi formami życia albo bycia razem. I właśnie tu wkracza przyjaźń, zdefiniowana przez Arystotelesa jako współ-życie. Jak doszło do tego, że – zwłaszcza w porównaniu z czasami starożytnymi, ale także choćby z wiekiem XVIII, kiedy przyjaźń stanowiła żywy przedmiot zainteresowania filozofów, wychowawców i moralistów – tak nisko ceniono ją przez niemal cały okres dojrzałej nowoczesności? Jedną z przyczyn wydaje się swoiste przeinwestowanie przez człowieka nowoczesnego miłości romantycznej, która w eseju zostaje powiązana z neurotycznym lękiem, podsycanym przez ekonomiczną wojnę wszystkich ze wszystkimi. Właśnie na tym rodzaju miłości opiera się mieszczańska rodzina nuklearna. Chodzi przy tym nie tyle o absolutne przeciwstawienie miłości i przyjaźni, ile o ich splot, który mógłby ograniczyć kompulsywność naszych relacji intymnych i pomóc oprzeć je na regule autonomii. Z kolei jeśli chodzi o ponadindywidualny i niezwiązany z intymnością wymiar polityczny, pytanie dotyczy tego, czy możliwa jest (niepopadająca w bezsilne pięknoduchostwo) polityka przyjaźni poza, z jednej strony, fetyszyzacją tego, co swoje, własne („nasz naród”, „nasza kultura”), z drugiej zaś – apoteozą konfliktu. Polityka przyjaźni jako polityka współpracy i współistnienia, ostatecznie wykraczająca poza dziedzinę relacji międzyludzkich i obejmująca także inne istoty żywe, a nawet całe uniwersum…
Michał Herer – filozof i tłumacz. Autor książek: Gilles Deleuze. Struktury – Maszyny – Kreacje (2006) oraz Filozofia aktualności. Za Nietzschem i Marksem (2012). Przekładał m. in. Deleuze’a (Negocjacje, Wrocław 2007), Althussera (W imię Marksa, Warszawa 2009) i Foucaulta (Bezpieczeństwo, terytorium, populacja, Warszawa 2010; Narodziny biopolityki, Warszawa 2011; Hermeneutyka podmiotu, Warszawa 2012; Rządzenie żywymi, Warszawa 2014). Związany z Instytutem Filozofii UW. 
Andrzej Leder – filozof kultury, psychoterapeuta, absolwent Akademii Medycznej w Warszawie oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Doktoryzował się w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN pod kierunkiem prof. Józefa Niżnika, habilitował się w 2008 roku tamże. Od 1996 pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, od 2010 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 1992–2012 był członkiem zespołu czasopisma „Res Publica Nowa”, pisał m.in. do czasopisma „Ozon”. Autor książek: Przemiana mitów, czyli życie w epoce schyłku. Zbiór esejów (1997); Nieświadomość jako pustka (2001); Nauka Freuda w epoce Sein und Zeit (2007); Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej (2014); Rysa na tafli. Teoria w polu psychoanalitycznym (2016).
Ewa Majewska – filozofka feministyczna. Pracowała jako adiunkt w Instytucie Kultury UJ oraz w Instytucie Filozofii US; wykładała też na Gender Studies UW. Uczestniczyła w projektach badawczych w UC Berkeley, Uniwersytecie w Orebro, IWM w Wiedniu oraz ICI Berlin. Jest autorką dwóch monografii: Feminizm jako filozofia społeczna oraz Sztuka jako pozór?, publikowała w „Signs”, „e-flux”, „Przeglądzie Filozoficznym”, „Praktyce Teoretycznej” oraz innych czasopismach i antologiach. Aktualnie pracuje na Wydziale „Artes Liberales” UW. 

 

Termin:

9.03.2017 r.
godz. 18:00
Muzeum Łazienki Królewskie
ul. Agrykoli 1, 00-460 Warszawa

Przeczytaj także

Polecane wydarzenia

Polecane recenzje